Taelen in Nederland

Uut Wikipedia

De eêrste taele in Nederland is 't Nederlands. Deêze taele is officieel in eêl 't land en eit de meêste sprekers. De term Nederlands ei feitelik tweê beteêkenissen: de Standerdtaele, 'n geformaliseerde vurm van 't Zuud-Ollands, en de noemer vò 'n antal Nederduutse dialecten die-an in Nederland en België gesproken ore.

Daernessens bin d'r toch nog 'n stik of wat aore taelen. Die bin te verdeêlen in tweê groepen: autochtone en allochtone mindereidstaelen. De eêrste ore ok wè streektaelen genoemd (mae let op: 't woôrd streektaele kan ok gliek staen an dialect) en kunne zoôwel 'n glad van 't Nederlands losstaende taele weze (Fries) as 'n groep dialecten van 't Nederlands (bevobbild Braebants). De allochtone mindereidstaelen bin meêstal nie an 't Nederlands verwant en 't groôste deêl is in Nederland nog joenk.

Erkennienge[bewerk | brontekst bewerken]

Autochtone mindereidstaelen kunne erkend ore onder Europese regels. Dat is in Nederland 't geval mee Fries, Nedersaksisch (as eên g'eel) en Limburgs. 't Zeêuws oor nie erkend.

Liesje van streektaelen (en ulder belangriekste dialecten)[bewerk | brontekst bewerken]

Nederfrankisch
Nedersaksisch
Fries
Middelduuts

Liesje van allochtone mindereidstaelen[bewerk | brontekst bewerken]