Slag bie Vlaerdienge
De Slag bie Vlaerdienge wier gevoerd deu d'n 'Ollandse graef Dirk III tegen d'n Duutse keizer 'Endrik II.
Tege de zin van deze keizer, die-a in dien tied de leên'eer van de graef was, stelde Dirk III 'n tol op de rivier de Maes bie Vlaerdienge. Dezen tol zurgde ok vo ongenoegen bie koôplui uut 't Prinsbisdom Utrecht. De bisschop van Utrecht riep de 'ulpe in van de Duutse keizer, en deze stierde 'n leger nae Vlaerdienge. Dirk III versloeg dit leger op 29 juli 1018.
Achtergrond
[bewerk | brontekst bewerken]Omdan de koopvaerders op de Merwede tol mochte betaele aan Dirk, konde ze ulder verplichtiengen an Keizer 'Endrik ok nie meêr betaele. Dit kon zoô nie langer en 'Endrik stierde 'n leger van bisschoppen en adel samen.
De stried
[bewerk | brontekst bewerken]'t Keizerlijke leger bestoeng uut professionele militairen uut de bisdommen Luuk, Kameriek en Utrecht. De bevel'ebber was 'ertog Godfried van Lotharingen. 't Leger vertrok per schip vanuut Tiel. Onderweg naer Vlaerdinge haekte bisschop Balderik II van Luuk al af, omdat 'n nie goed wier. 'Ie sturf dienzelfden dag.
Kort bie Vlaerdienge kwam 't leger van Godfried van Lotharingen (Godfried de Kinderloze) an land. De meêste beweuners waere a gevlucht nae de vedderop gelege burcht van Dirk of 't moeras in.
Vlakbie de burcht lag een moeilijk deudriengbaere moerasvlakte, daeran de strijders van keizer 'Endrik maer moeilijk deurene kwaeme. D'r volgde 'n flienke paniek toen-a d'r beweerd wier dan ze vanachter angevalle wiere. 't Leger dreeg mekaore doôd te drukken en van deze paniek maekte de Westfriezen gebruuk, ze sturmde over d'n diek ene en sloegen d'r op los. Bie d'n eêsten anval was Adelbold van Utrecht a gevlucht mee z'n manschappen, waedeu Godfried d'r alleêne vostoeng. Bie de volgenden anval vluchtte 't 'aolve leger wig. Mae Godfried bleef weêrstand bieden. Toen-at 't groôste gedeêlte uutgeschaekeld was, kwam Dirk uut z'n burcht gereje op z'n paerd om Godfried gevange te nemen. Enkele maenden laeter sleuten Keizer 'Endrik II en graef Dirk III weêr vreeë. De reden zou weze dat 'Endrik de verdedigienge van z'n kuste - tegen de Noormannen - nie wou verliezen.[1]
Voetneut
[bewerk | brontekst bewerken]- ^ 't Verloop van de veldslag is opgete6ekend deu de monnik Alpertus van Metz. Alpertus wier vermoedelijk geboren in 't bisdom Utrecht. 'Ie wier monnik in Metz en goeng daenae dienkelijk as kanunnik naer Utrecht vromme. Uut z'n verslag bliekt dudelijk dat 'n an de kant van de bisschoppen stoeng.