Den eêsten brief van Jewannes

Uut Wikipedia
Jewannes

Den eêsten brief van Jewannes is een Biebelboek uut 't Nieuwe Testamant. Ieronger wor 't ele boek in 't Zeêuws weer'egeve:

Hoôfstuk 1[bewerk | brontekst bewerken]

1 ’t Ei t’r aoltied a ewist, van eêsten ofín. Me è ’t zelf ehôre, me è ‘t mie ônze eigen ôgen ezie en bekeke, me è ‘t mie ônze anden an’erocht en dí vertelle me over. 2 Ja, ’t Woord dat a leven is, dat is voe den dag ekomme. Me è ’t ezie en dí getuge me van en dí vertelle me over: ’t eêuwige leven dat a bie de Vaoder was en dat a voe ôns zichtbaer wier. 3 Aol dat a me ezien en ehoren è, dat vertelle me an julder, zò da julder ok bie ôns ôre. En a je bie ôns ôre, dan ôre je ok bie de Vaoder en bie z’n zeune Jezus Christus. 4 Deur a me deze brief an julder schrieve, worre me zelf ok vee blieë. Licht en doenkerte 5 Luuster, dit è me n zelf ôre zegge en dat vertelle me ok an julder: God is eên en aol licht en d’r is niks gin doenkerte in z’n. 6 Me kunne nie zegge, da me bie z’n ôre en impersant in den doenker bluve lôpe, dan liege me en dan leve me nie op een eerlike meniere. 7 Mae a me de pad neme die a in ’t licht is, liek as a um ok in ’t licht is, dan ôre me bie mekare en dan zuver ’t blôed van z’n Zeune Jezus, ôns van aolle zonde. 8 A me zegge, dat me noôit gin zonden begae, dan liege me en dan ouwe me ôns eigen voe de gek. 9 Mae a me voe onze zonden uutkomme, dan zu ze ôns vergeve worre. En me zu van aolle kwaed ezuverd worre, deur um die a trouw en rechtvaerdig is. 10 A me zegge da me noôit gin zonden begaen è, dan maeke me een leugenaer van z’n en dan is z’n woord nie in ôns.

Hoôfstuk 2[bewerk | brontekst bewerken]

1 Lieve guus, ik schrieve dit an julder om je te elpen om gin zonden mì te begaen. Mae, a t’r dan toch eên zonde begít dan wete me da t’r bie de Vaoder eên is, die a ‘t voe ôns opneemt: Jezus Christus, die a rechtvaerdig is. 2 Die zurg t’r voe da ônze zonden wee ongedaen emìkt worre, en nie alleênig die van ôns, neê, de zonden van eêl de waereld. 3 Oe ku me noe wete da me God kenne? Dat wete me deur a me ôns eigen an z’n geboden ouwe. 4 A t’r eên zeit: ‘Ik ken n’, mae ie ou z’n eigen nie an z’n geboden, dan is dat een leugenaer: die zit vol mie liegens. 5 Mae in eên die a z’n eigen an Gods woord ouwt, ei de liefde van God wezenlik annen en voeten ekrege. Dìdeur wete me ok da me bie z’n ôre. 6 Eên die a zeit: ‘Ik ôre bie um’, die mô dan ok de pad van Jezus volge. 7 Lieve mensen, ik schrieve julder in deze brief nie over een nieuw gebod, mae over een gebod dat a stik oud is, eên dat a julder aoltied a ekend è. Dat ouwe gebod is de booschap die a julder ehôren è. 8 Mae van d’ are kant is ’t ok een nieuw gebod, dat a werkelik waer eworren is in Jezus z’n leven en in dat van julder. Wan den doenker wiekt en ’t waere licht dat schient a. 9 Eên die a zeit da t’n in ’t licht is, mae die a een ekel an z’n broer of z’n zuster eit, die zit nog aoltied in d’n doenker. 10 Mae eên die a van een aar ouwt, die bluuf in ’t licht en die geef gin anstoôt, 11 en eên die a een ekel an een aar eit, die leef in den doenker. Die dool mae een bitje in de rondte, zonder a t’n weet wí a de pad nítoe gít, wan d’n doenker ei z’n ogen glad blind emíkt. 12 M’n guus, ik schriev’ an julder wan je zonden bin je vergeve deur Jezus zelf. 13 Vaoders, ik schriev’ an julder wan je ken t’n ommers a van eêsten ofín. Jonge mensen, ik schriev’ an julder wan julder è van d’n duvel ewonne. 14 M’n guus, ik schrieve dus an julder om a je de Vaoder kenne. Vaoders, ik schriev’ an julder wan je kenne um die a t’r van eêsten ofín ewist eit. Jonge mensen, ik schriev’ an julder: je bin sterk, ’t Woord van God dat bluuf in julder, en julder è d’n duvel d’r onder ekrege. 15 Je mò nie tevee van de waereld ouwe en aol dat a t’r op de waereld is. A je wè vee van de waereld ouwt, dan zit de liefde van de Vaoder nie in je. 16 Wan aol dat a t’r op de waereld is – wellust, ebberig’eid, grôzig’eid – dat kom nie bie de Vaoder vandaen, mae dat kom van de waereld. 17 De waereld mie aol z’n begeerten gí verbie, mae die a de wil van God doet, die bluuf toet in eêuwig’eid. Guus van God en guus van d’n duvel 18 Lieve guus, ’t gí ní ’t leste. Julder è ehôre da de antichrist za komme. D’r bin noe a vee antichristen in de weer en dídeur wete me da ’t ní ’t leste gít. 19 Die bin wè bie ôns vandaen ekomme, mae ze oôrden nie bie ôns. Wan a ze wè bie ôns ehôren ao, dan zoue ze wè bie ôns ebleve weze. Mae ’t most dudelik worre da geên van ulder bie ôns oôrden. 20 Mae julder bin deur d’n eiligen ezalfd, liek a je aollemíle wete. 21 Ik è nie an julder eschreve om a je de waer’eid nie kenne. Mae ik doe dat noe net om a je die wè kenne, en om a t’r uut de waer’eid nog noôit gin leugen op’edoken is. 22 Is t’r een grôtere leugenaer as eên die a zeit da Jezus de christus nie is? De antichrist is iedereên die a de Vaoder en de Zeune nie erkent. 23 Eên die a de Zeune ofwiest, die wies de Vaoder net ok of. Mae eên die a de Zeune anneemt, die neem de Vaoder ok an. 24 Wat a julder anbelangt: dat a je van eêsten ofìn ehôren ei, bluuf dì in gelôve. Wan a je bluuf gelôve in wat a je van eêsten ofìn ehôren ei, dan bluuf je bie de Vaoder en de Zeune ôre. 25 En dit is wat a t’n an ôns beloofd ei: ’t eêuwige leven. 26 Dit wou ik an julder schrieve over de lui die a probere om julder van de rechte pad of te briengen. 27 En wat a julder zelf anbelangt: julder bin deur um ezalfd, en dat bluuf zò. Julder è eigenlik gin lêraer nodig. Wan deur a t’n julder ezalfd eit, leer je aolles op een eêrlike maniere, zonder bedrog. Zurg dírom da je bie z’n bluuf ôre, liek a z’n zalvieng julder eleêrd eit. 28 Ou dus an z’n vast, m’n guus. Dan ku me vol goeie moed weze a t’n komt en dan oeve me ôns eigen nie te schaemen a ’t zò varre is. 29 A julder wete da t’n rechtvaerdig is, dan mô je begriepe da iedereên die a rechtvaerdig leeft, uut God geboren is.

Hoôfstuk 3[bewerk | brontekst bewerken]

1 Noe mò je toch es kieke oe groôt a de liefde is die a de Vaoder ôns egeven eit! Ze noeme ôns guus van God en dat bì me nog es ok. Da de waereld gin weet van ôns eit, da kom deur a de waereld van um ok gin weet eit. 2 M’n lieve broers en zusters, me bin noe a guus van God. Wat a me zulle worre, dì wete m enog niks vanof. Mae wat a me wè wete is da me net eênder as um zulle weze a t’n za verschiene, wan dan zie me n liek a t’n is. 3 Aol die a op die meniere ní z’n uutkieke, die zuvere d’r eigen, net liek as a Jezus ok zuver is. 4 Aol die a zonden begae, die leve goddeloôs, wan zonden begae is goddeloôs leve. 5 Julder wete da Jezus ekommen is om de zonden teniete te doen, want in um zit t’r niks gin kwaed. 6 Aol die a eên bin mie Jezus die begae gin zonden nie. En aol die a wè zonden begae, die è Jezus noôit ezieë en die wete nie wien a t’n is. 7 M’n guus, lít je deur gin mens van ’t rechte pad ofbrienge: eên die a rechtvaerdig is in z’n doen en laeten die ìs ok rechtvaerdig, net liek as a Jezus rechtvaerdig is. 8 Eên die a zonden begít, dat is t’r eên van d’n duvel, wan d’n duvel die begae van eêsten ofín a zonden. Dìrom is de Zeune van God noe net ekomme: om d’n duvel z’n werk teniete te doen. 9 Eên die a uut God gebore is die begae gin zonden, want wat a God in z’n ezaaid eit dat doe voe aoltied z’n werk. Die kán nie eêns zonden begae, wan ’t is een kind van God. 10 En dì ka je an merke wien a d’r guus van God bin en wien a d’r guus van d’n duvel bin: die a nie rechtvaerdig leve, dat bin d’r gin van God. Net zò min as eên die a nie van z’n broer of z’n zuster oudt. Je mò van mekare ouwe 11 Dit is de boodschap die a julder van eêsten ofìn ehôren è: da me van mekare motten ouwe. 12 En nie doe liek as Kaïn. Dat was t’r eên van d’n duvel en die sloeg z’n broer doôd. En wírom dee t’n dat? Om a t’r niks deugden van wat a t’n dee en om a z’n broer rechtvaerdig was. 13 Je mò t’r nie van stae kieke, broers en zusters, a de mensen je nie kunne luchte of zie. 14 Ôns wete da me vanuut de doôd in ’t leven ekomme bin, deur a me van mekare ouwe. Die a nie van een aar oudt die bluuf in de doôd. 15 Aol die a vee een ekel è an d’r broers of d’r zusters, dat bin moordenaers, en julder wete da moordenaers ’t eêuwige leven wee verlieze. 16 Wat a liefde is, dat è me van Jezus eleêrd, die a z’n eigen leven voe ôns egeven eit. Daêrom motte ôns ok ôns leven geven voe ônze broers en zusters. 17 A t’r eên is die a vee centen eit en die z’n eigen d’r niks van antrokt a t’n z’n broers of z’n zusters erremoe zie lieë: oe kan God noe van zò iemand ouwe? 18 M’n guus, liefde mò je nie líte blieke mie wat a je zeit, nie mie je mond, mae mie wat a je doet, vanuut j’n arte. Daer è je pas wat an. 19 Kiek, dan wete me da me guus van God bin, en dan ku me um mie een gerust arte onder ôgen komme. 20 En ok a dienke me diep in ôns arte da me te weinig edaen è: God is grotter as ôns arte, die begriept aolles. 21 M’n lieve broers en zusters, a me zeker wete da me d’r aolles an edaen è, dan ku me op God vertrouwe. 22 En dan kriege me aolles van z’n dat a me vraege, om a me ôns eigen an z’n geboden ouwe en doe wat a t’n graag eit. 23 Dit is z’n gebod: da me gelôve in de naem van z’n Zeune Jezus Christus en da me van mekare ouwe, liek as a t’n dat an ôns op’edrogen eit. 24 Die a z’n eigen an z’n geboden oudt, die bluuf eên mie God en God mie um. En da t’n eên is mie ôns, dat wete me deur de Geêst die a t’n ôns egeven eit.

Hoôfstuk 4[bewerk | brontekst bewerken]

Die a de Zeune eit, die ei ’t leven 1 M’n lieve broers en zusters, je mò nie zòmae iedere geêst vertrouwe. Je mò goed uutzoeke of a je mie een geêst te maeken eit die a van God komt, of nie. Wan d’r bin vee valse profeten op’edoke. 2 Wí ka je een geêst van God an kenne: die ka je dìr an kenne da t’n zeit da Jezus de Christus mens eworren is, zò een geêst kom van God. 3 Een geêst die a dat nie erkent, die kom nie van God; dat is de geêst van de antichrist. Julder è ehôre da t’n in de waereld zou komme en noe is ’t a zòvarre. 4 Julder bin d’r van God, m’n guus en julder bin de valse profeten de baes eworre. Wan de geêst die a in julder zit, die ei meêr macht as de geêst die a de baes in de waereld is. 5 De valse profeten die ôre bie de waereld. De praat die a ze doeë, die oôr ok bie de waereld en dìrom luuster de waereld ní ze. 6 Mae ôns bin d’r van God. Die a God kent die luuster ní ôns. Die a t’r gin van God is, die luuster nie ní ôns. Dí ku me de geêst van de waer’eid en de geêst van leugen en bedrog an kenne. 7 M’n lieve broers en zusters, lí me van mekare ouwe, wan de liefde kom bie God vandaen. Aol die van mekare ouwe dat bin d’r van God, en die kenne God. 8 Die a nie van mekare ouwe die kenne God nie, wan God is zelf liefde. 9 Ierdeur is de liefde van God ôns dudelik emíkt: God ei z’n eigen Zeune de waereld in’estierd om ôns deur um te líte leven. 10 ’t Wezen van de liefde is nie da ôns van God ouwe, mae da God van ôns oudt en z’n Zeune estierd ei om ’t kwaed in ôns ongedae te maeken. 11 M’n lieve broers en zusters, a God zòvee van ôns oudt, lìt ôns dan ok van mekare ouwe. 12 D’r is gin mens die a God ooit van z’n leven ezieën eit. Mae a me van mekare ouwe, dan ôre me bie God en dan ei z’n liefde in ôns z’n doel bereikt.

Hoôfstuk 5[bewerk | brontekst bewerken]

1 Aol die a gelôve da Jezus de christus is, dat bin guus van God. En aol die a van de Vaoder ouwe, die ouwe ok van z’n guus. 2 Da me van de guus van God ouwe, dat wete me deur a me van God ouwe en nì zien geboden leve. 3 Van God ouwe wil zegge da je j’n eigen an z’n geboden oudt. Zò moeilijk is ’t glad nie om j’n eigen an die geboden te ouwen, 4 wan aolle guus van God, die bin de waereld de baes. En de waereld è me overwonne deur ôns geloôf. 5 Den ênigsten die a de waereld de baes kan, dat is toch zeker die a geloôft da Jezus de Zeune van God is? 6 Wan Jezus Christus is deur waeter en bloed ekomme – nie alleênig deur ‘t waeter, mae deur ’t waeter en deur ’t bloed. En de Geêst getuug dívan, om a de Geêst de waer’eid is. 7 D’r bin dus drie getugen: 8 de Geêst, ’t waeter en ’t bloed, en ’t getugenis van die drie is eên geheêl. 9 A me de getugenisse van de mensen anneme, dan mò me toch zeker die van God anneme, die a zòvee meêr waerd is, want dat is de getugenisse van God over z’n Zeune. 10 Bie eên die a in de Zeune van God geloôft, dì zit de getugenisse binnenin. En die a God nie geloôft, die maekt een leugenaer van z’n, wan die geloôf nie in de getugenisse van God over z’n Zeune. 11 En wat is noe die getugenisse? Die getugenisse is: da God ôns eêuwig leven egeven ei en dat leven dat zie je in z’n Zeune. 12 Die a de Zeune eit, die ei ’t leven. En die a de Zeune van God nie eit, die ei ’t leven nie. ’t Leste dat a ‘k wou zegge 13 Ik schrieve deze brief an julder, die a gelôve in de naem van de Zeune van God, om je te lìte weten da julder eêuwig leven è. 14 Deur ôns vertrouwen in God ku me d’r gerust op weze da t’n ní ôns za luustere a me wat van z’n vraege, a dat overeên komt mie wat a t’n wil. 15 En om a me wete da t’n aoltied ní ôns luustert, ’t let nie wat a me vrage, dídeur wete me da me aolles a è, dat a me van z’n evrogen è. 16 A je een broer of een zuster een zonde zie begae die a gin zaak van leven of doôd is, dan mò je bidde voe um of voe eur en op die maniere die zondaer ’t leven geve. Mae, d’r bin ok zonden dí a de doôd wè mie gemoeid is en dì oef je voe mien nie voe te bidden. 17 Aolle ongerechtig’eid is zonde, mae nie iedere zonde lopt uut op de doôd. 18 Eên die a een kind van God is, die begì gin zonden, liek a me wete. Die wor beschermt deur de Zeune van God, zòda den duvel um nie te pakken kriegt. 19 Ôns wete da me guus van God bin, twint a den duvel eêl de waereld in z’n macht eit. 20 En me wete ok da de Zeune van God ekommen is en da t’n ôns ’t inzicht egeven eit om de waere God te kennen. Me ôre bie God deur a me bie z’n Zeune Jezus Christus ôre. Um is de waere God en um is ’t eêuwige leven. 21 M’n lieve guus, goed uutkieke voe afgoden, é.

Externe verwiezing[bewerk | brontekst bewerken]

Bronne[bewerk | brontekst bewerken]