Vlaoms-'Enegouwse Successieoôrlog
|
|
| Waepens van Vlaonderen en 'Enegouwe |
De Vlaoms-'Enegouwse Successieoôrlog was een groepje feodaole conflict'n in 't min'n van de dertiende eêuwe tussen de kinders van Margaretha II van Constantinopel graevin van Vlaonderen. Den inzet van de conflict'n was de troôn van 't graefschap Vlaonderen an den eêne kant en 't graefschap 'Enegouwe an den aore kant.
Anloôp
[bewerk | brontekst bewerken]Toen a Boudewijn I van Constantinopel, graef van Vlaonderen en 'Enegouwe, in 1202 mie de Vierde Kruustocht ni Byzantium hoeng, liet 'n 't bevel over de twi graefschapp'n an zen ouste dochter Johanna van Constantinopel over. Ondanks a ze twi huwelijken ehad a, bleef Johanna kinderloôs. Ierdeur kwamm'n de twi troôn'n in 1244 nae de doôd van Johanna bie eur der jongere zus, Marharetha, terecht. Uut een eêste huwelijk, dat a à in 1221 ontbon'n wier, a Marharetha à drie huus ekrehen, wironder Jan van Avesnes. In 1223 hertrouwn Margaretha mie Wullem II van Dampierre, wiruut an de kinders Wullem III van Dampierre en Hwiede van Dampierre voekwamm'n.
Eêste conflict
[bewerk | brontekst bewerken]'t Eêste conflict in de Vlaoms-'Enegouwse Successieoôrlog ontstoeng à in 1244 toen a Marharetha der zus Johanna opvolhen as graevinne van beie graefschapp'n en der een openlijke stried losbossen tussen de 'alfbroers Jan van Avesnes en Wullem van Dampierre. Ten lange leste kwam de Franse konieng Lodewijk IX tussenbeie in 1246. Dezen oordeêln da 'Enegouwe ni Jan van Avesnes hoeng en Vlaonderen ni Wullem van Dampierre. In 't kaoder van deze beslissieng ston Marharetha 't Vlaomse bestier of an der zeune Wullem. Ze bleef echter op den 'Enegouwse troôn zitt'n. In 1251 overlee Wullem en wier zen broer, Hwiede van Dampierre, de bestierder van Vlaonderen.
Twidde conflict
[bewerk | brontekst bewerken]Toen a Lodewijk IX in 1248 op een zevenjaerihe kruustocht vertrok, nam Jan van Avesnes 't recht in eihen an'n. Omda 't een wis da zen moeder 'n nooit de troôn van 'Enegouwe zou heven, kwam 'n in opstand tehen der en zen 'alfbroers. Tiedens 't conflict kon Jan van Avesnes de graef van 'Olland en Zeêland, Wullem II van 'Olland, overtuhen zen kant te kiezen en 'Enegouwe en ienkele hebieden in Vlaonderen te bezett'n. Op 4 juli 1253, tiedens de Slag bie Westkapelle, versloeg Jan Hwiede van Dampierre en wier 't een erfopvolher van 't graefschap 'Enegouwe.
Derde conflict
[bewerk | brontekst bewerken]Marharetha leien der eihen echter nie bie de stand van zaeken neer en haf 'Enegouwe an Karel van Anjou, de broer van de Franse konieng. Karel hoeng akkoôrd en trok ten striede mie Jan van Avesnes. Ie wier echter verslohen bie Valencijn. In 1254, nae de trugkomst van Lodewijk IX, bevestihen dezen zen eêder besluut da 'Enegouwe an Jan van Avesnes toekwam. Iermie kwam de Vlaoms-'Enegouwse Successieoôrlog ten ènde.