Verdronke land van Saeftinghe

Uut Wikipedia
(Deurverwezen vanaf Verdronken Land van Saeftinghe)
Satellietfoto van het Verdronken Land

Het Verdronke land van Saeftinghe is een netuurgebied gelegen int oôs'n van Zeêuws-Vlaonderen. Dit 3580 ha grote schorrengebied op de lienkeroever van de Onte ist groôste brakwaeterschor van Europa. Het Verdronke land van Saeftinghe grenst an de Hedwigepolder, die op de nominaotie stit voo ontpoldering.

Naebiegelegen pleksjes bin Paol en Emmadurp.

Externe verwieziengen[bewerk | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerk | brontekst bewerken]

  • Bourgonje, A. (1994). Overwinterende oeverpiepers Anthus spinoletta littoralis in het Verdronken Land van Saeftinghe Limosa (Amst.) 67(3): 117-118
  • Buise, M. & Sponselee, G. (1996). Saeftinghe Verdonken Land. Uitgave: Drukkerij Duerinck bv - Kloosterzande
  • Castelijns, H., Kerkhoven, W. van, Wieland, A. & Maebe, J. (2000). Tien jaar Sieperdaschor. Een evaluatie van het voorkomen van vogels in een in 1990 uit cultuurland ontstaan schor. Vogelwerkgroep van Natuurbeschermingsvereniging de Steltkluut.
  • Castelijns, W. & Wieland, A.P. (2005). Broedvogelonderzoek 2004 in het Verdronken Land van Saeftinghe. Stichting Het Zeeuwse Landschap, Heinkenszand; Natuurbeschermingsvereniging De Steltkluut, Terneuzen.
  • Heath, M.F. & Evans, M.I. (eds) (2000). Important Bird Areas in Europe: Priority sites for conservation. 1: Northern Europe. Cambridge, UK: BirdLife International (Birdlife Conservation Series No. 8.): 485-486
  • Jacobusse, C. & Decleer, M. (2003). Het Verdronken Land van Saeftinghe en de Westerschelde. Davidsfonds/Leuven, Leuven. ISBN 90-807995-13
  • Lensink, R., Reitsma, J.M. & Meijer, A.J.M. (2008). Beheerplan Het Verdronken Land van Saeftinghe 2009-2020. Rapport Bureau Waardenburg 08-038.1, in opdracht van Het Zeeuws Landschap. Culemborg.


Panoraomisch zicht vanof de veugelhut