Vòzesselvòwerp
Uiterlijk
'n Vòzesselvòwerp is 'n zinsdeêl dat in sommige zinnen bestaet. Uterlijk trekt 't op 'n biewoôrdelijke bepaelienge, mae in beteikenisse eit 't meêr weg van 'n liejend vòwerp.
D'r is spraeke van 'n vòzesselvòwerp as t'r bie 'n bepaeld werkwoord 'n vast vòzessel komt. Dit vòzessel kun je dan nie zòmae deu 'n ander vervange, tenwaere mee 'n grôte beteikenisveranderienge in 't werkwoôrd.
Vòbeelden:
- Ik 'ou van joe (’ouwe van beteiken glad wat aors as (vast)’ouwe)
- Twuvel jie an z'n bedoeliengen (twuvele kan nie zonder an as t'r 'n vòwerp bie moe komme)
- Ik verlange nae de verkantie (verlange kan nie zonder nae)