Karel ende Elegast
Karel ende Elegast is een verhael over ridders en Karel de Groôt'n. 't Is 'eschreev'n rond 1250 deur iemand uut Braebant. 't Verhael is êen van de weinige Middelnederlanse romans woavan da de hêle tekste nog bestoat.
Verhael
[bewerk | brontekst bewerken]Karel de Grote kriegt 'n visioen met een iengel. Dien iengel zegt dat 'n moe goan tsjoepn. Achter e ment luustert Karel en e goat 't bus in. Op ze peard peinst Karel a vanolles, oender andere an Elegast: dat wos e goei'n ridder die zwoar estraft wos voer een klênigied. Op een zeker moment komt Karel e zwortn ridder teegn en 't komt toet e duel. De zwortn ridder - die eigentlik Elegast is - verliest. Karel duft nie zeggn wie dat 'n is en e zegt dat 'n Adelbrecht noemt.
Adelbrecht vroagt an Elegast om by 'n keunienk (by z'n eigen dus) te goan tsjoepn. Elegast wilt nie: en is nog ossan moat mi 'n keunienk, 't bewys dat Elegast e goein ridder is. Elegast stelt vôorn om in te breekn by Eggeric, de stoete schôonbroere va Karel. Azô ezeid, azô edoan. Elegast rakt toet in 'n koamer van Eggeric e ze vrouwe (die de zuster is va Karel). Doar ôort Elegast da Eggeric 'n keunienk wil vermôorn. Ze vrouwe protesteert en Eggeric sloa neur e bloeneuze. Elegast, die oender 't bedde legt, vangt da bloed op in zyn anschoe.
Elegast goa were na buutn e vertelt olles an Adelbrecht. Adelbrecht zegt dat 'n olles goa vertellen a Karel de Grote. E dag loater, op 'n ofdag, is olleman tope op 't kastêel va Karel. Karel zegt dat Eggeric e verroader is. Elegast meugt getuugn en e toogt d'anschoe mi bloed.
Eggeric komt kwoad en e zegt tegen Elegast da z'er vôorn goa vichtn. Elegast wint. En 't veraal krygt e schôon ende: 'n verroader is dôod, 'n keunienk is ered, en Elegast meugt trouwn mi de weeuwe van Eggeric.
Vobeeld
[bewerk | brontekst bewerken]In dit stiksje legt Elegast oender 't bedde van Eggeric. Eggeric verklapt an ze vrouwe wuk dat 'n va zinne is. Dedie is kwoad en Eggeric sloat neur e bloeneuze.
- Elegast hi treckede voort
- Ende croper liselike toe.
- In sinen rechten hantscoe
- Ontfinc hi dbloet van der vrouwen,
- Omdat hijt wilde laten scouwen
- Diet den coninc te voren brochte;
- Dat hijs hem verwachten mochte.