Slag bie Vlaerdienge: verschil tussen versies

Uut Wikipedia
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
onthenkt
Rehel 1: Rehel 1:
{{Vertaele}}
{{Vertaele}}


D'n '''Stried bie Vlaerdinge''' werd gevoerd door de Ollandse graef [[Dirk III van Olland|Dirk III]] tegen de Duutse keizer [[Hendrik II van het Heilige Roômse Riek|Hendrik II]].
De '''Slag bie Vlaerdienge''' wier gevoerd deu d'n 'Ollandse graef [[Dirk III van 'Olland|Dirk III]] tegen d'n Duutse keizer [['Endrik II van 't Eilige Roômse Riek|'Endrik II]].


Tegen de zin van deze keizer, die in die tijd de leenheer van de graaf was, stelde Dirk III een [[tol]] op de rivier de [[Maes]] bij [[Vlaerdinge]]. Deze tol wekte ook ongenoegen van kooplui uit het [[Prinsbisdom Utrecht]]. De bisschop van Utrecht riep de hulp in van de Duitse keizer, en deze zond een leger naar Vlaerdinge. Dirk III versloeg dit leger op [[29 juli]] [[1018]].
Tege de zin van deze keizer, die-a in dien tied de leên'eer van de graef was, stelde Dirk III 'n [[tol]] op de rivier de [[Maes]] bie [[Vlaerdienge]]. Dezen tol zurgde ok vo ongenoegen bie koôplui uut 't [[Bisdom Utrecht]]. De bisschop van Utrecht riep de 'ulpe in van de Duutse keizer, en deze stierde 'n leger nae Vlaerdienge. Dirk III versloeg dit leger op [[29 juli]] [[1018]].


==Achtergrond==
==Achtergrond==
Omdat de koopvaerders op de [[Merwede]] tol moesten betalen aan Dirk, konden ze hun verplichtingen aan Keizer Hendrik ook niet meer bekostigen. Dit kon zo niet langer en Hendrik stuurde aan leger van bisschoppen en adel samen.
Omdan de koopvaerders op de [[Merwede]] tol mochte betaele aan Dirk, konde ze ulder verplichtiengen an Keizer Endrik ok nie meêr betaele. Dit kon zoô nie langer en 'Endrik stierde 'n leger van bisschoppen en adel samen.


==D'n stried==
==De strijd==
Het keizerlijke leger bestond uit professionele strijders uit de bisdommen Luik, Kamerijk en Utrecht. De bevelhebber was [[Godfried de Kinderloze|ertog Godfried van Lotharingen]]. Het leger vertrok per schip vanuit [[Tiel]]. Onderweg naar [[Vlaerdinge]] haakte bisschop [[Balderik II van Luik]] al af, omdat hij onwel werd. Hij overleed diezelfde dag.
't Keizerlijke leger bestoeng uut professionele militairen uut de bisdommen Luik, Kameriek en Utrecht. De bevel'ebber was [[Godfried de Kinderloze|'ertog Godfried van Lotharingen]]. 't Leger vertrok per schip vanuut [[Tiel]]. Onderweg naar [[Vlaerdinge]] hsekte bisschop [[Balderik II van Luik]] al af, omdat 'n nie goed wier. Ie sturf dienzelfden dag.


Vlakbij Vlaerdinge kwam het leger van [[Godfried de Kinderloze|Godfried van Lotharingen]] aan land. De meeste bewoners waren al gevlucht naar de verder op gelegen burcht van Dirk of het moeras in.
Kort bie Vlaerdienge kwam 't leger van [[Godfried de Kinderloze|Godfried van Lotharingen]] an land. De meêste beweuners waere a gevlucht nae de vedderop gelege burcht van Dirk of 't moeras in.


Vlakbij de burcht lag een moelijk doordringbaar moeras vlakte, waar de strijders van keizer Hendrik maar moeilijk doorheen kwamen. Er volgde een flinke paniek toen er beweerd werd dat ze vanachter aangevallen werden. Het leger dreigde elkaar dood te drukken en van deze paniek maakten de Westfriezen gebruik van, ze stormde over de dijk heen en sloegen er op los. Bij de eerste aanval was [[Adelbold van Utrecht]] al gevlucht met zijn manschappen, waardoor Godfried er alleen voorstond. Bij de volgende aanval vluchtte het halve leger weg. Maar Godfried bleef kranig weerstand bieden. Toen het grootste gedeelte uitgeschakeld was, kwam Dirk uit zijn burcht gereden op zijn paard om Godfried gevangen te nemen. Enkele maanden later sloten Keizer Hendrik II en graaf Dirk III weer vrede. De reden zou zijn dat Hendrik de verdediging van zijn kust - tegen de Noormannen - niet wilde verliezen.{{ref|Bron}}
Vlakbie de burcht lag een moeilijk deudriengbaere moerasvlakte, daeran de strijders van keizer Hendrik maer moeilijk deurene kwaeme. D'r volgde 'n flienke paniek toen-a d'r beweerd wier dan ze vanachter angevalle wiere. 't Leger dreeg mekaore doôd te drukken en van deze paniek maekte de Westfriezen gebruuk, ze sturmde over d'n diek ene en sloegen d'r op los. Bie d'n eêsten anval was [[Adelbold van Utrecht]] a gevlucht mee z'n manschappen, waedeu Godfried d'r alleêne vostoeng. Bie de volgenden anval vluchtte 't 'aolve leger wig. Mae Godfried bleef weêrstand bieden. Toen-at 't groôste gedeêlte uutgeschaekeld was, kwam Dirk uut z'n burcht gereje op z'n paerd om Godfried gevange te nemen. Enkele maenden laeter sleuten Keizer 'Endrik II en graef Dirk III weêr vreeë. De reden zou weze dat 'Endrik de verdedigienge van z'n kuste - tegen de [[Noormannen]] - nie wou verliezen.{{ref|Bron}}


== Voetnoot ==
== Voetneut ==
# {{noot|Bron}} Het verloop van de veldslag is opgetekend door de [[monnik]] [[Alpertus van Metz]]. Alpertus werd vermoedelijk geboren in het bisdom Utrecht. Hij werd monnik te [[Metz]] en keerde daarna waarschijnlijk als [[kanunnik]] naar Utrecht terug. Uit zijn verslag blijkt duidelijk dat hij aan de kant van de bisschoppen stond.
# {{noot|Bron}} 't Verloop van de veldslag is opgete6ekend deu de [[monnik]] [[Alpertus van Metz]]. Alpertus wier vermoedelijk geboren in 't bisdom Utrecht. Ie wier monnik in [[Metz]] en goeng daenae dienkelijk as [[kanunnik]] naer Utrecht vromme. Uut z'n verslag bliekt dudelijk dat 'n an de kant van de bisschoppen stoeng.


==Externe links==
==Externe links==
*[http://www.keesn.nl/vlaard/index.html Website over de slag bij Vlaardingen]
*[http://www.keesn.nl/vlaard/index.html Website over de slag bie Vlaardingen]


[[categorie:Stried in Olland]]
[[categorie:Geschiedenisse van Olland]]


[[de:Schlacht von Vlaardingen]]
[[de:Schlacht von Vlaardingen]]

Versie op 26 jul 2007 14:52

Deze bladzie moe noôde vertaeld ore

Dit artikel staet nie in 't Zeêuws of in gebrekkeg Zeêuws en moe daerom bewerkt ore. Nae 't uutvoeren van deze actie kan dit sjabloon d'raf. As 't artikel te lange onvertaeld bluuf zal 't ore wiggedae.

De Slag bie Vlaerdienge wier gevoerd deu d'n 'Ollandse graef Dirk III tegen d'n Duutse keizer 'Endrik II.

Tege de zin van deze keizer, die-a in dien tied de leên'eer van de graef was, stelde Dirk III 'n tol op de rivier de Maes bie Vlaerdienge. Dezen tol zurgde ok vo ongenoegen bie koôplui uut 't Bisdom Utrecht. De bisschop van Utrecht riep de 'ulpe in van de Duutse keizer, en deze stierde 'n leger nae Vlaerdienge. Dirk III versloeg dit leger op 29 juli 1018.

Achtergrond

Omdan de koopvaerders op de Merwede tol mochte betaele aan Dirk, konde ze ulder verplichtiengen an Keizer Endrik ok nie meêr betaele. Dit kon zoô nie langer en 'Endrik stierde 'n leger van bisschoppen en adel samen.

De strijd

't Keizerlijke leger bestoeng uut professionele militairen uut de bisdommen Luik, Kameriek en Utrecht. De bevel'ebber was 'ertog Godfried van Lotharingen. 't Leger vertrok per schip vanuut Tiel. Onderweg naar Vlaerdinge hsekte bisschop Balderik II van Luik al af, omdat 'n nie goed wier. Ie sturf dienzelfden dag.

Kort bie Vlaerdienge kwam 't leger van Godfried van Lotharingen an land. De meêste beweuners waere a gevlucht nae de vedderop gelege burcht van Dirk of 't moeras in.

Vlakbie de burcht lag een moeilijk deudriengbaere moerasvlakte, daeran de strijders van keizer Hendrik maer moeilijk deurene kwaeme. D'r volgde 'n flienke paniek toen-a d'r beweerd wier dan ze vanachter angevalle wiere. 't Leger dreeg mekaore doôd te drukken en van deze paniek maekte de Westfriezen gebruuk, ze sturmde over d'n diek ene en sloegen d'r op los. Bie d'n eêsten anval was Adelbold van Utrecht a gevlucht mee z'n manschappen, waedeu Godfried d'r alleêne vostoeng. Bie de volgenden anval vluchtte 't 'aolve leger wig. Mae Godfried bleef weêrstand bieden. Toen-at 't groôste gedeêlte uutgeschaekeld was, kwam Dirk uut z'n burcht gereje op z'n paerd om Godfried gevange te nemen. Enkele maenden laeter sleuten Keizer 'Endrik II en graef Dirk III weêr vreeë. De reden zou weze dat 'Endrik de verdedigienge van z'n kuste - tegen de Noormannen - nie wou verliezen.[1]

Voetneut

  1. ^  't Verloop van de veldslag is opgete6ekend deu de monnik Alpertus van Metz. Alpertus wier vermoedelijk geboren in 't bisdom Utrecht. Ie wier monnik in Metz en goeng daenae dienkelijk as kanunnik naer Utrecht vromme. Uut z'n verslag bliekt dudelijk dat 'n an de kant van de bisschoppen stoeng.

Externe links