Pitta's
| Pitta's | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Zwartkoppitta | ||||||||
| Taxonomische indeêlienge | ||||||||
| ||||||||
| Femielje | ||||||||
| Pittidae (Swainson, 1831) | ||||||||
Pitta's zien een femielje uut de orde van de zangveugels (Passeriformes). De miste pitta's komm'n voe in tropische Azië en Australazië, een klein antal soôrten kom voe in Afrika. De naem pitta kom uut 't Telugu 't a hesproken wor in Andhra Pradesh in India. Pitta is den alhemeêne naem in deze tael voe een kleine veugel.
Kenmerken[bewerk | brontekst bewerken]
Pitta's zien middelhroôte veugels die an overwehend op de hrond leven. Ze èn dan ok stevihe poôten, een korte staert en een stevihe korte snaevel. Der kop is relatief hroôt en z'èn een korte nikke. Ze zien bieni allemille fel hekleurd. Bie sommihe soôrten zien 't ventje en 't wuufje helieke hekleurd, bie aore zien ze verschill'nd hekleurd. Pitta's worn 15 tot 28 cm lang.
Levenswieze[bewerk | brontekst bewerken]
Ze leven in natte tropische rehenwouden, bamboebossen, boslanschapp'n of manhroven wiran ze vruchen, wurmen, insect'n en are onhewurvelden eetn. Ze leven tot op oôgten van 2500 meter. Ze leven solitair, overdag op de bodem en 's nachs vliehen ze in de boômen om te slaepen. Ok wunnir an ze ziengen, om buvobbeld der territorium af te baeken'n, vliehen ze in de boômen. Vee soôrten zien trekveugels, tiedens de trok zien ze dan ok te ziene in tuunen dicht bie uuzen.
Voeplantieng[bewerk | brontekst bewerken]
An 't ènde van de rehentied behunn'n de pitta's te broeien. In deze tied is der oôdvoedsel, insecten, talrieke, dus is 't er vee eetn voe de jonge. Pitta's zien monohaâm. In de meêr hematihde zoônes, wir a nie direkt spraeke is van een rehentied, plant'n de pitta's der eihen voe in de zeumer. Bie sommihe soôrten ou 't ventje een baltsdans, wibie a 'n zen kleurihe bost lit ziene an 't wuufje en ohe sprongen mik. 't Nist wor in een struuke of tussen de wortels van een boôm emikt tot op een oôgte van 2 meter. 't Nest is emikt van plantaordig materiaol. Ierin worn twi tot zeven isabelkleurihe eiers mie pèse vlekken eleit. Ni 14 tot 18 daehen komm'n de jonge, die an deur beie ouwers worn uutebroeid, uut 't ei. Ni 15 tot 17 daehen verlaeten ze 't nist, winae an ze deur de ouwers nog tien daehen evoerd worn.
Indeêlieng[bewerk | brontekst bewerken]
- Zwartmaskerpitta (Pitta anerythra)
- Anholapitta (Pitta angolensis)
- Roôdkoppitta (Pitta arcuata)
- Blauwkoppitta (Pitta baudii)
- Nehenkleurige pitta (Pitta brachyura)
- Reuzepitta (Pitta caerulea)
- Blauwe pitta (Pitta cyanea)
- Sulapitta (Pitta dohertyi)
- Ornaotpitta (Pitta elegans)
- Cambodjaonse blauwstaertpitta (Pitta elliotii)
- Roôdbuukpitta (Pitta erythrogaster)
- Hranaâtpitta (Pitta granatina)
- Blauwstaertpitta (Pitta guajana)
- Gurneys pitta (Pitta gurneyi)
- Rehenboogpitta (Pitta iris)
- Kochs pitta (Pitta kochi)
- Hroôte pitta (Pitta maxima)
- Manhrovepitta (Pitta megarhyncha)
- Blauwvleuhelpitta (Pitta moluccensis)
- Blauwnikpitta (Pitta nipalensis)
- Chinese pitta (Pitta nympha)
- Roestkappitta (Pitta oatesi)
- Krombekpitta (Pitta phayresi)
- Hroenbostpitta (Pitta reichenowi)
- Schneiders pitta (Pitta schneideri)
- Zwartkoppitta (Pitta sordida)
- Blauwstuutpitta (Pitta soror)
- Steere's pitta (Pitta steerii)
- Prachtpitta (Pitta superba)
- Maleise zwartkruunpitta (Pitta ussheri)
- Zwartkruunpitta (Pitta venusta)
- Schreêuwpitta (Pitta versicolor)
- Sundapitta (Pitta vigorsii)